२५ डिसेंबरला चर्चमध्ये जाऊन येशू ख्रिस्तासमोर, फादरच्या साक्षीने पंतप्रधान नरेंद्र मोदींनी केलेली प्रार्थनाही निष्फळ ठरली. कारण आंतरराष्ट्रीय प्रसारमाध्यमांनी भारताची चांगलीच अब्रू काढली आहे.
खरे तर येशू ख्रिस्तापुढे हात जोडण्यापेक्षा, स्वतःच्या अंधभक्तांवर लगाम घालण्याचीच खरी गरज होती. पण आता परिस्थिती अशी झाली आहे की अंधभक्त नियंत्रणाबाहेर गेले आहेत, असे म्हणण्याऐवजी ते भस्मासुरच झाले आहेत असे म्हटले तर चुकीचे ठरणार नाही. मात्र हा भस्मासुर स्वतःच्या ताकदीवर नाही, तर वरच्या पातळीवरून मिळणाऱ्या पाठबळावर फोफावला आहे. म्हणूनच त्याची हिंमत आकाशाला भिडली आहे.
मराठीत एक म्हण आहे— “तू मारल्यासारखं कर, मी रडल्यासारखं करतो.” आज देशात नेमकं हेच सुरू आहे. अंधभक्त हिंसा करतात, सत्ताधारी डोळे झाकतात आणि नंतर “आम्ही सर्वधर्मसमभाव मानतो” अशी पोपटपंची सुरू होते.
या अंधभक्तांची कहाणी आता देशापुरती मर्यादित राहिलेली नाही. विदेशी वर्तमानपत्रांनी ती अक्षरशः छापून काढली आहे. बीबीसीच्या व्हिडिओमध्ये ख्रिसमसच्या दिवशी लाल हेडस्कार्फ घातलेल्या एका महिलेकडून इतर महिलांनी जबरदस्तीने हेडस्कार्फ काढून घेतला आणि तिला घरी जाण्यास सांगितल्याची घटना दाखवली गेली.
अरब टाइम्स लिहिते की भारतात ख्रिसमस हा सण अल्पसंख्याक मोठ्या उत्साहात साजरा करतात, पण यंदा याच दिवशी ख्रिश्चन अल्पसंख्याकांना लक्ष्य करणाऱ्या अनेक हिंसक घटना घडल्या.
काही दिवसांपूर्वी कुवेतमधून मोठा सन्मान घेऊन परतलेले पंतप्रधान, आता त्याच आंतरराष्ट्रीय पातळीवर भारताची बेअब्रू होताना पाहत आहेत. टाइम्ससारखी माध्यमे थेट सांगतात की या घटनांसाठी दक्षिणपंथी राष्ट्रवाद जबाबदार आहे. दक्षिणपंथी राष्ट्रवाद म्हणजे काय, हे आता वेगळे लिहिण्याची गरजच उरलेली नाही—तो रोज रस्त्यावर, सोशल मीडियावर आणि चर्चसमोर दिसतोच आहे.
ओडिशामधील घटनेचा उल्लेख करताना टाइम्स सांगते की रस्त्याच्या कडेला सांताक्लॉजच्या टोप्या विकणाऱ्या गरीब लोकांनाही बंद पाडण्यात आले. **ब्रिटनमधील ‘द इंडिपेंडेंट’**ने भारतात ख्रिसमस साजरा करण्यात आलेल्या अडथळ्यांवर सविस्तर वृत्त दिले आहे आणि मानवी हक्क संघटनांनी तीव्र चिंता व्यक्त केली आहे. कॉन्फरन्स ऑफ कॅथोलिक बिशप्स ऑफ इंडिया यांनी या हल्ल्यांची निंदा करत ख्रिश्चन समुदायावर वाढत्या हल्ल्यांबाबत इशारा दिला आहे.टेलिग्राफ लिहिते की हिंदू संघटनांनी चर्चमधील आनंदाच्या उत्सवाला रोखण्याचा प्रयत्न केला. छत्तीसगड, मध्य प्रदेश, उत्तर प्रदेश आणि केरळ या राज्यांमध्ये ख्रिसमस साजरा करणाऱ्या अल्पसंख्याकांवर हल्ले झाले आणि त्यामागे हिंदू संघटनांचाच हात असल्याचे आरोप आहेत.
याचा परिणाम आता परदेशात राहणाऱ्या भारतीयांवरही होत आहे. अमेरिकेत काही पत्रकारांनी थेट जातीयवादी पोस्ट करत “सगळ्या भारतीयांना बाहेर काढा” अशी भाषा वापरली. अमेरिकेत भारतीयांच्या घरात दिवाळी साजरी होते, तेव्हा कोणी आक्षेप घेत नाही. पण जर अमेरिकेत कोणाच्या घरी घुसून ख्रिश्चन धर्मीयांना मारहाण झाली, तर भारतीयांना कसे वाटेल, याचाही विचार व्हायला हवा.
अंधभक्त अभिमानाने सांगतात की ब्रिटनचे पंतप्रधान भारतीय वंशाचे आहेत, पण भारतात राहणाऱ्या लोकांना मात्र “संकरित” म्हणतात—ही किती घाणेरडी मानसिकता!
न्यूझीलंडमध्ये हिंदू कार्यक्रमावर पोलिसांनी बंदी घातली आणि “हे भारतात जाऊन करा” असे सांगितले, त्यावर गुन्हेही दाखल झाले. पण भारतातील अंधभक्तांना किंवा सत्ताधाऱ्यांना याची माहितीच नाही, किंवा जाणून घ्यायची इच्छाच नाही.
२५ डिसेंबरला पंतप्रधान चर्चमध्ये गेले, स्वतः व्हिडिओ व्हायरल केले, कोरल सॉंगवर हात हलवतानाचे दृश्य दाखवले. पण प्रश्न असा आहे—
प्रेम दाखवणे म्हणजे सर्वधर्मसमभाव का?
इतर धर्मीयांना मारहाण करणे, त्रास देणे, चर्चसमोरचे ख्रिसमस ट्री तोडणे—यालाच सर्वधर्मसमभाव म्हणायचे का?
या घटनांमुळे अमेरिकेत राहणाऱ्या भारतीय वंशाच्या लोकांना फोन येतात “भारतामध्ये तुम्ही काय करत आहात? त्यामुळे इथे आम्हाला राहणे कठीण होईल.” आंतरराष्ट्रीय माध्यमांत प्रसिद्धी झाल्यानंतर भारतीयांविरुद्धचा द्वेष वाढत आहे. काही अमेरिकन दक्षिणपंथी पत्रकारांनी २०२६ मध्ये भारतीय आणि हिंदू मंदिरांवर हल्ल्यांची धमकीही दिली. पोस्ट नंतर डिलीट झाली, पण संदेश ज्यांच्यापर्यंत पोहोचायचा होता, तिथपर्यंत पोहोचला आहे.
आता प्रश्न उरतो भारतीय नेते किंवा भारतातील अंधभक्त हे सगळे थांबवू शकणार आहेत का?
की याच भस्मासुराला अजून पेटवून, परदेशात राहणाऱ्या आपल्या लोकांचे आयुष्य अधिक धोक्यात घालणार? इथे तुम्ही बहुसंख्य आहात, पण तिथे तुमचे बांधव अल्पसंख्याक आहेत. याचा विचार कधी केलात का?आम्ही विचारत आहोत.
